NA STAROŚĆ

...

NA STAROŚĆ

Do szczęścia? Kobieta by się nadała, jakaś kochająca , dobra kobieta. Nie za bardzo wymagająca. Za to rozumiejąca, kurka wodna i pobłażliwa. Bo człowiek chciałby się czasem do kogoś przytulić, a tu tylko  krągłość butelki, kurka wodna, go przyciąga, bo innych przyciągnięć nie ma. Poszły ode mnie moje żony, dwie i piękne. Kocham je do tej pory, kurka wodna, kocham. Ale one mnie nie, bo popijam, a popijającego nie chcą. A jak mam nie popijać , gdy odchodzą takie wspaniałe kobiety ode mnie. I teraz tylko z mamuśką mieszkam. Ona wściekła choleryczka, a i mnie niczego nie brakuje, to nie raz zjebię, kurka wodna, starowinkę. Ty zabić mnie chcesz, wyrodny synu, krzyczy na mnie. No jakże mamuśka, odpowiadam, przecież ja ciebie kocham i dobrze życzę, bo z jednej renty nijak sobie nie poradzę, a we dwóch to jakoś idzie, kurka wodna.

Dlatego wiem, jak trudno żyć w takiej niedołężnej starości. I do szczęścia , kurka wodna, to przydałyby mi się dzieci, co by mnie na starość  wzięły do siebie       i zaopiekowały się mną serdecznie, jak ja teraz mamuśką moją się zajmuję, kurka wodna. Ale one po Londynach i Edynburgach rozszlajane, o ojcu nie myślą, a jak się odezwą, to wypominają, że na lody z nimi nie chodziłem, do cyrku nie zabierałem, bajek na dobranoc nie czytałem. To prawda, nie spełniłem się jako tato za bardzo, bo młody byłem, w głowie szumiało, stabilizacji, głupi, nie doceniałem. Wolałem z kumplami piwkować, kobitki ładne podrywać.

No i teraz mam na starość o czym myśleć, co by mi się do szczęścia nadało. Że te dzieci kochające i szanujące ojca swego, kurka wodna, przydałyby się, żeby nie skończyć w domu pomocy społecznej jak pan Ziutek, co go pasami do łóżka przytwierdzają, żeby za dużo się nie domagał. I tak se z tej żałości za szansami utraconymi popijam marząc o tym, co mi do szczęścia potrzeba. A jest to dobra, kochająca kobieta i dzieci rozumiejące, co mnie na starość wezmą, kurka wodna.

24.07.2011r.

(dżingiel Marta Andrzejczyk)